تصفیه آب میادین نفتی با كنسرسیومی از باكتری های نمكدوست
پژوهشگران دانشكده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی امیركبیر موفق به توسعه یك پروسه زیستی یرای تصفیه آب تولیدی میادین نفتی ایران شدند كه بگفته آنها در این پروژه از باكتری های نمكدوست بومی میادین نفتی ایران بهره برده شده است.
به گزارش لیمو بلاگ به نقل از ایسنا، به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، نسیم زارع فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح، عنوان این پروژه را "به کارگیری بیوراکتورهای غشایی در تصفیه آب تولیدی میادین نفتی ایران با بهره گیری از کنسرسیوم پروکاریوتی" دانست و اظهار داشت: بیشتر میادین نفتی ایران دارای درجه شوری بالا هستند و تابحال مطالعات وسیعی درباره تصفیه زیستی آب های شور انجام شده و بیشتر بررسی ها بر روی آب تولیدی سنتزی بوده است و در این پروژه تصفیه آب تولیدی واقعی مورد بررسی قرار گرفت.
وی اشاره کرد: به سبب نفت خیز بودن کشور حجم تولید فاضلاب بالا است و از آنجائیکه کشور ما آب و هوای خشک دارد، نیاز به آب در کشور حائز اهمیت می باشد. از ین جهت، تصفیه فاضلاب با حجم بالا بمنظور استفاده مجدد مد نظر است که در این راستا استفاده از کنسرسیوم میکروبی بومی میدان نفتی نیز ایده جدیدی بود که در این پروژه بررسی گردید.
زارع، انتخاب کنسرسیوم میکروبی بومی برای این طرح را در امتداد سازگاری آنها با میزان درجه شوری و ترکیبات نفتی دانست و اظهار نمود: آنالیز ترکیبات موجود در آب تولیدی واقعی و خروجی بیوراکتور غشایی در شرایط مختلف و مقایسه آنها نیز در این پژوره مورد توجه قرار گرفت همین طور مقایسه ای بین عملکرد تصفیه روش های شیمیایی و روش زیستی شد.
وی اشاره کرد: شناسایی میکروبی کنسرسیوم انتخابی این امکان را فراهم نمود که قابلیت میکروارگانیسم های موجود و شرایط بهینه رشد و عملکرد آنها باتوجه به مطالعات میکروبیولوژیکی در مورد میکروارگانیسم های نمک دوست، مورد مطالعه قرار گیرد. این آنالیز نشان داد که در میزان درجه شوری به کار برده شده، باکتری ها غنای گونه ای و تنوع بیشتری نسبت به آرکی ها دارند و نیز محدوده گسترده تحمل نمک و توانایی تجزیه زیستی هیدروکربن ها توسط باکتری های شناسایی شده حاکی از پتانسیل کنسرسیوم انتخابی جهت استفاده در تصفیه آب تولیدی بوده است.
این دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به برخی نتایج این پروژه اشاره کرد: بررسی تصفیه زیستی آب تولیدی در بیوراکتور غشایی نشان داد که با افزایش زمان ماند هیدرولیکی همراه با کاهش نرخ بار آلی، میزان درصد حذف COD و TOC کاهش پیدا می کند. همین طور افزودن عصاره مخمر در غلظت ۰.۰۱ درصد موجب افزایش رشد میکروبی و افزایش درصد حذف COD و افزودن گلایسین بتائین بعنوان ماده سازگاری اسمزی منجر به افزایش شایان توجه در غلظت توده زیستی شد.
وی افزود: در این پژوهش، پروسه تصفیه آب تولیدی واقعی با نمک بالا با بهره گیری از کنسرسیوم میکروبی بومی میدان نفتی توسعه داده شد. این پژوهش نمونه داخلی ندارد و تفاوت آن با نمونه خارجی نیز در این است که تصفیه زیستی آب تولیدی با نمک بالا در بیوراکتور غشایی با بهره گیری از کنسرسیوم میکروبی نمک دوست بومی مخازن نفتی ایران توسعه داده شده است.
وی با اشاره به مزیت های رقابتی طرح اظهار داشت: با انجام آزمایشات تکمیلی در این پژوهش بمنظور استفاده در صنعت، استفاده از کنسرسیوم بومی میدان نفتی این مزیت را دارد که این منبع میکروبی دردسترس است و به زمان سازگاری کمی در مقایسه با سایر منابع میکروبی که از محیط های شور جدا می شوند، نیاز دارد و در صورت بروز مشکل در سیستم تصفیه زیستی به آسانی قابل جایگزین شدن است. همین طور مزایای محیط زیستی روش های زیستی، کاهش هزینه در مقایسه با روش های شیمیایی که نیاز به مواد آلاینده و گران قیمت دارند و نیز کیفیت بالای پساب در پروسه غشایی، استفاده از این روش را مورد توجه قرار می دهد.
زارع با اشاره به کاربردهای این پروژه اظهار داشت: از آنجائیکه ایران یک کشور نفت خیز است و با توجه به این که میانگین تولید جهانی آب تولیدی نسبت به نفت ۳ به ۱ است که این میزان با افزایش عمر چاه های نفتی زیاد می شود، تصفیه این فاضلاب در کشور ما از اهمیت ویژه ای برخوردارست. روش زیستی نیز بعنوان روش دوستدار محیط زیست در میان روش های مختلف تصفیه مورد توجه زیادی است.
استاد راهنمای اول این پروژه دکتر بابک بنکدارپور و استاد مشاور اول پروژه دکتر نرگس فلاح از اعضای هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر هستند و استاد راهنمای دوم دکتر محمدعلی آموزگار عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و استاد مشاور دوم دکتر محمود شوندی عضو هیئت علمی پژوهشگاه صنعت نفت هستند.
این مطلب لیمو بلاگ را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط در لیموبلاگ
نظرات بینندگان لیموبلاگ در مورد این مطلب