بدون به وجود آمدن پارادوكس؛
یك نظریه جدید سفر در زمان را امكان پذیر می داند
یك دانشجوی استرالیایی طی محاسباتی نشان داده نظریه سفر در زمان بدون ایجاد پارادوكس امكانپذیر است.
به گزارش لیمو بلاگ به نقل از دانشگاه کویینزلند، طبق مدل سازی یکی از دانشجویان دانشگاه کویینزلند، از لحاظ نظریه سفر در زمان بدون پارادوکس امکانپذیر است.
ژرمن توبار دانشجوی کارشناسی رشته علوم پیشرفته در این دانشگاه تحقیقاتی درباره سفر در زمان انجام داده است.
او در این زمینه می گوید: طبق دینامیک کلاسیک، اگر فرد از وضعیت یک سیستم در زمان خاصی اطلاع داشته باشد، می تواند به تمام تاریخچه سیستم برسد. این امر کاربردهای وسیعی دارد و به ما کمک می نماید به سیارات دیگر موشک بفرستیم و شیوه جریان یافتن مایعات را مدلسازی نماییم. بطور مثال اگر من موقعیت فعلی و سرعت یک شی در حال سقوط و تحت جاذبه گرانش زمین را بدانم، می توانم مکان آن در هر لحظه را محاسبه کنم.
با این وجود نظریه نسبیت انیشتین وجود حلقه های زمانی یا سفر در زمان را پیش بینی می کند که در آن یک رویداد می تواند گذشته و آینده خودرا پیش بینی نماید.
چنین رویدادی از لحاظ نظریه مطالعات دینامیک را نقض می کند.
اما بگفته توبار یک نظریه یکپارچه که بتواند بیان دینامیک و نظریه نسبیت انیشتین ارتباطی ایجاد کند، قواعد فیزیک را دگرگون می کند.
این در حالی است که طبق دستاوردهای علمی فعلی هر دو نظریه همزمان با یکدیگر صحت ندارند.
توبار همراه استاد خود فابیو کوستا محاسباتی انجام داده اند که نتایج جالبی دارد.
کوستا می گوید: بعنوان مثال فردی در زمان سفر می کند تا از ابتلای بیماری به کووید۱۹ جلوگیری کند. اگر از ابتلای فرد به بیماری جلوگیری شود، این روند انگیزش انسان های دیگر برای متوقف کردن پاندمی در وهله اول را حذف می کند و اساسا دیگر بیماری برای شکست دادن وجود ندارد. این یک پارادوکس است (چنین عدم توازنی سبب می شود مردم تصور کنند سفر در زمان در جهان فعلی اتفاق نمی افتد). برخی فیزیکدانان معتقدند این امر ممکنست اما از لحاظ منطقی درک آن دشوار است برای اینکه آزادی انسان برای انجام هر اقدامی را تحت تاثیر قرار می دهد.
با این وجود پژوهشگران ادعا می کنند تحقیق شان نشان میدهد رویدادها را می توان بطور منطقی طوری تغییر داد که با هر عملی که مسافر زمان انجام می دهد، سازگاری داشته باشد. این پژوهش به بررسی تاثیر فرایندهای قطعی و غیرتصادفی روی چندین منطقه دلخواه در فضا-زمان می پردازد و نشان میدهد که چگونه منحنی زمانی بسته مانند آنچه انیشتین پیش بینی کرده بود می تواند با قوانین اراده آزاد و فیزیکی کلاسیک مطابقت داشته باشد.
این تحقیق یک فرضیه دیگر در زمینه سفر در زمان را نیز برطرف می کند. طبق این فرضیه سفر در زمان امکان پذیر است، اما مسافران زمان در انجام کارها با محدودیت مواجه می شوند و نمی توانند کاری کنند که موجب ایجاد پارادوکس شود. در مدل جدید این محدودیت وجود ندارد و پارادوکس نیز نا ممکن است.
محاسبات ریاضی این دو محقق نشان میدهد سفر در زمان بطور منطقی و بدون پارادوکس در جهان ما امکان دارد.
این تحقیق در نشریه Classical and Quantum Gravity انتشار یافته است.
این مطلب لیمو بلاگ را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط در لیموبلاگ
نظرات بینندگان لیموبلاگ در مورد این مطلب