ورود آلودگی هوای تهران به مرحله ای چندلایه و پیچیده
به گزارش لیمو بلاگ، نتایج 10 مطالعه علمی و سیاستی انتشار یافته از تحلیل داده های کیفیت هوای تهران نشان میدهد که روند آلودگی هوا در پایتخت نه تنها کاهش نداشته، بلکه ابعاد جدیدی از آنرا برجسته تر کرده است.
به گزارش لیمو بلاگ به نقل از مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، نتایج ۱۰ مطالعه علمی و سیاستی انتشار یافته در فاصله سالیان ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۴ (۲۰۲۱ تا ۲۰۲۵ میلادی) که داده های کیفیت هوای تهران را در بازه ۱۳۸۱ تا ۱۴۰۰ (۲۰۰۳ تا ۲۰۲۲ میلادی) تحلیل کرده اند، نشان داده است که روند آلودگی هوای تهران نه تنها کاهش قابل توجهی نداشته، بلکه ابعاد تازه ای همچون توزیع عمودی ذرات، تغییرات طولانی مدت غلظت آلاینده ها، نقش ازن و چالش های سیاستگذاری را نیز برجسته تر کرده است.
این بررسی که تصویری جامع و چندبعدی از وضعیت آلودگی هوای تهران عرضه می کند، نشان داده است که آلودگی هوا در تهران ماهیتی پایدار، ساختاری و در تعدادی حوزه ها پیچیده تر از گذشته دارد.
ذرات معلق؛ محور اصلی وضعیت کیفیت هوا
مطابق نتایج مطالعات، ذرات معلق PM۲.۵ و PM۱۰ بازهم بیشترین سهم را در پایین آوردن کیفیت هوای تهران دارند. تحلیل های زمانی - مکانی در ارتباط با بازه ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰ (۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ میلادی) با بهره گیری از روش های آماری و مدلهای کوپولا نشان داده است که الگوهای توزیع این ذرات در نقاط مختلف شهر تغییراتی قابل توجه داشته است؛ موضوعی که خصوصاً در طراحی سیاستهای کنترل آلودگی هوا اهمیت دارد.
بررسی
۲۰ سال داده و اثرات سلامت
در بخش دیگری از پژوهش ها، روند طولانی مدت غلظت ذرات معلق طی سالیان ۱۳۸۱ تا ۱۴۰۰ (۲۰۰۳ تا ۲۰۲۲ میلادی) با بهره گیری از آزمون من-کندال تحلیل شده است. یافته ها نشان داده است که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض مقادیر بالای این آلاینده ها می تواند نتایج سلامت عمومی همچون افزایش بیماری های قلبی و تنفسی را تشدید کند. این مطالعات تاکید دارند که ارزیابی های سلامت محور باید در طراحی سیاستهای کاهش آلودگی موردتوجه بیشتری قرار گیرد.
ابعاد عمودی آلودگی و نقش آلاینده های ثانویه
یکی از نتایج جدید، اندازه گیری توزیع عمودی ذرات معلق در ارتفاعات مختلف شهری است. این داده ها که با کمک حسگرهای کم هزینه ساخته شده اند، نشان داده است که الگوهای تجمع و انتقال ذرات در لایه های مختلف جو شهری یکسان نیست و تغییرات ارتفاعی می تواند در شدت آلودگی تجربه شده توسط ساکنان تاثیر گذار باشد. همین طور بررسی وضعیت آلاینده هایی مانند اُزُن نشان داده است که این آلاینده ثانویه نقش رو به ازدیادی در افزایش تعداد روزهای باکیفیت هوای نامطلوب داشته و باید در پایش و سیاستگذاری بیشتر موردتوجه قرار گیرد.
مدل سازی و پیشبینی آلودگی هوا
مطالعات جدید بطور مقایسه ای عملکرد مدلهای یادگیری ماشین، خصوصاً LSTM را با روش های سنتی در پیشبینی روزانه آلودگی هوا ارزیابی کرده اند. نتایج نشان داده است که مدلهای مبتنی بر داده توانایی بیشتری در بازنمایی تغییرات سریع آلاینده ها دارند. علاوه بر این، استفاده از مدل زنجیره مارکوف برای تحلیل پیوستگی وضعیت آلودگی، ظرفیت تازه ای جهت بررسی چرخه های آلودگی هوا در مقیاس استانی فراهم آورده است.
تحلیل سیاستی و ارزیابی قانون هوای پاک
مطابق مرور اسناد سیاستی و گزارش های انتشار یافته در سالیان ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲، اجرای قانون هوای پاک در تعدادی بخش ها با چالش هایی مواجه بوده است. تحلیل ها نشان داده است که برای اثربخشی بیشتر سیاست ها، شناسایی نظام مند فاکتورهای مؤثر بر آلودگی بوسیله روش هایی مانند مدل سازی ساختاری تفسیری (ISM) ضرورت دارد.
پژوهش ها تاکید دارند که قدمهای سیاستی باید همراه با نظارت پیوسته، پیشرفت زیرساخت های پایش و بروزرسانی ابزارهای کنترلی دنبال شود.
مجموعه مطالب انتشار یافته در بازه پنج ساله اخیر نشان داده است که آلودگی هوای تهران نیازمند نگاه تلفیقی و طولانی مدت است. یافته ها بیان می کند که ترکیب مدلهای پیشرفته پیشبینی، تحلیل های سلامت محور، سنجش عمودی آلاینده ها و بازبینی در سیاستهای اجرائی، می تواند مسیر واقع بینانه تری برای مدیریت بحران آلودگی هوا در اختیار تصمیم گیران قرار دهد.
این مطلب لیمو بلاگ را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط در لیموبلاگ
نظرات بینندگان لیموبلاگ در مورد این مطلب